Kan ik met hersenletsel nog een marathon lopen?

‘Dat mijn conditie zo verbeterd is, komt vooral door het sporten. Bij KrommeNoord doe ik aan fietsen, roeien en sport en spel. Thuis loop ik hard. Sport is belangrijk bij ons thuis. Mijn doel is om met mijn vader de hele marathon van New York te lopen.’

David was net geslaagd voor zijn gymnasium en had zich ingeschreven voor een vervolgopleiding. Met zijn ouders, zus en broertje vierde hij vakantie in Thailand toen hij een hersenbloeding kreeg. ‘Nadat ik wakker werd in het ziekenhuis, ging ik voor revalidatie naar revalidatiecentrum Heliomare. Mijn conditie was toen zo slecht dat ik niet op een stoel kon zitten zonder met mijn hoofd op tafel te vallen.’

‘Ik kan nu vijftien kilometer aan één stuk doorlopen!’

Sindsdien is er een hoop veranderd. Bij KrommeNoord, waar hij drie dagen in de week komt, doet hij mee aan sport en spel. Niet alleen om zijn conditie verder op te bouwen, maar ook om te leren samenwerken. David: ‘Vroeger zat ik ook op tennis en voetbal. Dat ik met voetbal ben gestopt, vind ik eigenlijk wel jammer. We hadden namelijk een groot vriendenteam. ’ Zijn verhuizing naar een andere woonplaats maakt het lastig om nog aan te schuiven bij zijn oude voetbalteam. Aan zijn conditie ligt het in elk geval niet. Over het hardlopen zegt hij: ‘Ik kan nu vijftien kilometer aan één stuk doorlopen!’

Op de dagen dat David bij KrommeNoord is, logeert hij bij Odion Voorstraat in Wijk aan Zee. De overige dagen woont hij bij zijn ouders. David: ‘Ik vind het leuk bij de KrommeNoord en bij de Voorstraat, en het ontlast mijn ouders. De begeleiders zijn er aardig en ik ben er graag aan het bakken. Sinds mijn hersenletsel ben ik opeens een zoetekauw geworden. Alleen heb ik niet zoveel contact met andere mensen bij KrommeNoord. Ik ben de jongste en de gemiddelde leeftijd is hoger dan die van mij. Dat vind ik wel jammer.’

Odion moedigt cliënten en medewerkers aan vragen te stellen, om samen antwoorden te vinden die het leven plezieriger maken. Hierbij is geen vraag te gek.