‘Het bleek niet zo gebruikelijk een baby als Meng-Bai naar een logeerhuis te brengen. Bij Odion zeiden ze: ‘Oeh, ze is wel heel erg jong. We hebben nog nooit zo’n jonge baby te logeren gehad, maar we gaan het proberen.’
Jasper en zijn vrouw Mariëlle adopteerden Meng-Bai uit China. Het kindertehuis waar Meng-Bai woonde liet weten dat ze een kleine beperking had. Na aankomst in Nederland blijkt Meng-Bai een zware ontwikkelingsachterstand te hebben. Er brak voor Jasper en Mariëlle een verdrietige tijd aan.
Jasper: ‘Al snel besloten wij: we gaan er iets leuks van maken. Mijn vrouw en ik wilden blijven werken zoals we dat deden voordat we kinderen hadden. We zochten een fijne plek waar Meng-Bai zou kunnen worden opgevangen, net als onze andere dochter die naar een reguliere crèche ging. Dat Odion het avontuur met ons aanging, vond ik erg fijn.
“Het heeft mij prettig verrast hoeveel veerkracht we als gezin hebben.”
Meng-Bai gaat nu twee keer per week naar het logeerhuis. En vijf dagen per week naar de dagopvang. We spreken haar begeleiders van Odion regelmatig, dan bekijken we ook video’s van haar. We worden goed op de hoogte gehouden. Kritisch zijn we ook wel eens hoor, maar dan komen we altijd tot een oplossing.
De eerste keer dat we bij Odion zijn gaan kijken, ik schrok wel even toen ik de grote kinderen zag. Meng-Bai is een stuk kleiner heeft een hoog knuffelgehalte. Dan denk je: staat mij dat in de toekomt ook te wachten? We hebben het langzaam opgebouwd en Meng-Bai is heel tevreden bij Odion. En wij ook.’
Het heeft mij prettig verrast hoeveel veerkracht we als gezin hebben. Ook omdat we goede hulp hebben. Mijn vrouw en ik zeggen regelmatig tegen elkaar: ‘Dat hebben we weer mooi gefikst.’ Odion past daarom goed bij ons. Wij gaan ook uit van wat wél kan.’
Odion moedigt cliënten en medewerkers aan vragen te stellen, om samen antwoorden te vinden die het leven plezieriger maken. Hierbij is geen vraag te gek.
