‘Zal ik vragen of dat mag?’

Bea is vrijwilliger bij Odion. Ze werkt op een groep met mensen met niet aangeboren hersenletsel.

Bea: ‘In 2017 startte ik als vrijwilliger op de groep om te helpen bij het maken van creatieve dingen. Er was een man die ontzettend mooie beelden maakte. Ik was er meteen van onder de indruk. Wil heet hij. Een grote man, die blind en slechthorend is. Toch raakte ik gedurende de weken dat ik kwam met hem in gesprek.

We zaten veel binnen, maar ik ben echt een buitenmens. Ik merkte aan Wil dat hij best met mij naar buiten wilde om even een ommetje te maken. Ik vroeg hem daarom: ‘Zal ik een Odion medewerker vragen of dat mag?’ Hij knikte enthousiast ‘ja’.

‘We hebben het over van alles. We hebben echt een klik.’

Wil is blind, slechthorend, groot en vors. Ik ben klein en tenger. Ik vond het daarom wel een beetje spannend om met hem te gaan lopen, want als hij zou vallen, kon ik hem niet opvangen. Gelukkig gaven de medewerkers van Odion het een kans.

De eerste keer weet ik nog goed, want we kwamen niet verder dan vijftig stappen. Zijn conditie was niet goed. Maar Wil vond het wel ontzettend fijn. Dat merkte ik aan hem. Elke keer als ik kwam gingen we een stukje wandelen. Elke keer iets meer. En nu lopen we inmiddels grote rondjes en hebben we het over van alles. We hebben echt een klik.’